Autor: Stefan Jaworski

Tytuł: Echo głosu wołającego na puszczy od serdecznej refleksyj pochodzące a przy solennym powinszowaniu [...] Ianowi Mazepie hetmanowi wojsk [...] zaporoskich brzmiące głośną [...] rezonansyją

Editio princeps: Kijów 1689

Autor projektu: nieznany

Rytownik: Innocenty Szczyrski, Leoncjusz Tarasiewicz i Oleksandr Tarasiewicz

Dostęp: starodruk (zebrał i udostępnił Walter Kroll)

Reprodukcja całościowa na podstawie egzemplarza z Biblioteki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego [Bibl. KUL XVII.614] z uwzględnieniem brakujących stronic utworu z Rosyjskiej Biblioteki Narodowej (Российская национальная библиотека, Санкт-Петербург) - [Rossica 13. VIII. 1/287].

Tytuł Echo głosu wołającego na puszczy jest aluzją do słów Jana Chrzciciela z Pisma Świętego, które oznaczają „przygotowanie do działalności Jezusa" (Mt 3,1-3).
Utwór to panegiryk osławiający wojenne czyny hetmana Jana Mazepy.
Zbiór poza stemmatem zawiera sześć kombinacji obrazowo-słowne, skonstruowane ze znaków heraldycznych i trójczłonowe emblematy (z inskrypcją i subskrypcją).

Piękna jak jasny księżyc, jest Panna Przeczysta,
Bo ją tak w Piśmie zowie jej panegirista.
Jutrzence zaś Jan Święty, pięknie figuruje,
Gdy przedwiecznemu Prawdy Słońcu marszałkuje
Tu pod Krzyżem obojgu stać co za przyczyna
Niedziw: Bo tam stać Pannie z Janem nie nowina.